Sveitin
Ég kynntist aldrei föður mínum þar
sem hann lést þegar ég var aðeins 3 mánaða. Hann fór upp á fjöll ásamt vini
sínum og bróður að ná í kindur fótgangandi, ferðin átti aðeins að vera í 2
vikur en engin hafði séð til þeirra eða heyrt í 4 vikur, þar til einn daginn af
glimrandi heppni fannst bróðir hans nær dauða en lífi við sveitabæ sem var 40
km frá okkar. Hann var færður á sjúkrahús þar sem hann var hitaður með allskyns
yfirhöfnum og lopateppum en hann náði aldrei meðvitund og lést þrem dögum
síðar. Þeir segja að það hafi verið snjóhríðin sem hafi fryst þá upp í
fjallshlíðinni, það var algengt þá að fólk fór óundirbúið í göngu upp fjallið
og hvarf eða fannst látið nokkrum vikum seinna. Þetta tók sinn toll á móðir
mínar og hún fór að drekka mikið. Hún vildi aldrei tala um föður minn við mig
og sagði að hann kæmi mér ekki við því ég þekkti hann aldrei. En ég hafði
skottast til Guðríðar á Dranga og fengið allskynns skemmtilegar sögur af
foreldrum mínum á yngri árum. Hún
var kona á sjötugs aldri, bar sig vel og var dugleg en skelfilega veik svo hún
vann bara inni og gerði til mat og kaffi fyrir vinnumennina á búinu. Hún var
með blíðlegt bros og rödd sem leiddi mann í mikið öryggi, húsið hennar lyktaði
af kleinum og kæfu sem hún gerði alltaf sjálf einu sinni í mánuði. Veggirnir
hennar ham fullir af myndum fortíðar hennar og hafði hún alltaf heilann haug af
sögum að segja frá hverri og einustu persónu á hverri mynd. Ég leitaði mikið
til hennar og henni var sama því henni leiddist það að vera mikið ein inni, hún
vissi af ástandinu heima hjá mér hvernig mamma drakk og hún spurði mig oft út í
nýju marblettina og brunasárin. Ég vildi helst ekki ræða það því húsið hennar
fyrir mér var önnur vídd frá raunveruleikanum þegar ég gekk inn í þetta fallega
innrétta sveitabýli með rósóttu veggfóðri og ný máluðum veggjunum. Gólfið var
alltaf hreint og eldhúsið til fyrirmyndar. Annað en heima þar sem músaskíturinn
var í hverju horni og það tók mig aldrei að skipta um sokka. Eina lyktin sem ég
fann var reykingar og skítalyktin sem kom frá rotþrónni. Myglaðir diskar í
vaskinum og nánast aldrei hrein föt til skiptana. Guðríður þreif stundum af mér
fötin sem ég kom í upp úr svolitlu apparati sem kallaðist þvottavél, móðir mín
neitaði að taka inn þetta “kommúnisma drasl” eins og hún kaus að kalla það,
Guðríður átti þetta allt. Hún setti þvottinn í vélina og lét mig hafa gömul föt
af dóttur sinni sem var löngu orðin fullorðin og flutt að heiman. Hún var
fráskilin og átti 2 stráka, Hálfdán og Grímur. Grímur var á mínum aldri og ég
kom oftar við þegar þau komu í heimsókn á Páskum og Jólum. Hann var grannur ,
hávaxinn, með örlítið skakkar tennur að framanverðu og áberandi freknur á
nefinu. Við lékum okkur alltaf saman allann daginn frá morgni til kvölds og
stundum stalst ég til þess að vera eftir yfir nóttina og skreið svo eldsnemma
framúr og hljóp heim í rökkrinu áður en móðir mín tók eftir því.
Nótt eina rankaði ég við mér við hræðilegt óp frá
setustofuni, ég þorði valla að hreyfa mig af skelfingu en engu að síður mjakaði
ég mér framúr og læddist eftir gömlu skítuga viðar gólfinu sem brakaði í. Ég
heyrði enþá ópin og öskrin sem hækkuðu eftir því sem ég komst nær stofuni, ég
gekk meðfram veggnum á ganginum sem leiddi bæði inn í herbergi móður minnar,
stofunar og eldhussins, innfrá eldhúsinu var svo forstofan grútskítug og
lyktaði eins og klóakverksmiðja. Ég fikraði aðeins hluta af höfðinu inn
hurðakarminn sem ég klessti mér svo við og blasti við mér Hróar vinur mömmu sem
kom öll kvöld. Maður á miðjum aldri með ístru, og tóbaks drullu í dökkri
skeggrótinni niður við nefið á sér. Móðir mín lá þarna öskrandi á gólfinu og
Hróar var að gera eitthvað við hana sem ég skildi ekki alveg.
Kjóllinn hennar var allur tættur í sundur og blóð rann úr hægri nös hennar. Hönd hans hélt utan um hálsinn hennar á meðan hann hneppti frá buxunum sínum og var að reyna eitthvað sem móðir mín var greinilega ekki að samþykkja. Ég varð að gera eitthvað en ég hikaði, það var ekki fyr en ég sá móðir mína fara að gráta þegar ég ákvað að stökkva fram og segja honum að hætta.
“Nei sko hver er vakandi,, segjir Hróar þoklumæltur og á sama tíma sleppir hann taki á móðir minni. “Sérðu ekki að ég og mamma þín erum að ríða?, drullaðu þér inn í herbergi á stundinni og leyfðu okkur að vera í friði,, .
Kjóllinn hennar var allur tættur í sundur og blóð rann úr hægri nös hennar. Hönd hans hélt utan um hálsinn hennar á meðan hann hneppti frá buxunum sínum og var að reyna eitthvað sem móðir mín var greinilega ekki að samþykkja. Ég varð að gera eitthvað en ég hikaði, það var ekki fyr en ég sá móðir mína fara að gráta þegar ég ákvað að stökkva fram og segja honum að hætta.
“Nei sko hver er vakandi,, segjir Hróar þoklumæltur og á sama tíma sleppir hann taki á móðir minni. “Sérðu ekki að ég og mamma þín erum að ríða?, drullaðu þér inn í herbergi á stundinni og leyfðu okkur að vera í friði,, .
Ég leit á móðir mína sem grét í hljóði á
gólfinu. “Ég fer ekki fyr en þú ferð út,, segji ég með örlitlu hiki og stami. Hann stóð upp og ég leit á hann og móður mína til skiptis, hann fikraði sig nær
mér með viðurstyggilegt glott en eina sem ég sá var tóbaksdrullan sem yfirtók
allt efrimunnvikið og skítugu brúnu tennurnar komu í ljós. Hún greip snöggvast
í lappirnar á honum og leit á mig og öskraði “DRULLAÐU ÞÉR INN Í HERBERGIÐ ÞITT
TELPU VARGUR EINS OG SKOT,, Ég tók á stökk en hald móður minnar gerði ekkert
gagn og hann óð af stað á eftir mér, ég heyrði andardráttinn koma nær mér með
hverju skrefi og þegar ég kom inn í herbergisdyrnar var hann komin aftan að
mér. Fnykurinn sem maðurinn hafði var eitt það versta sem ég hafði fundið, hann
henti mér á rúmið mitt og fór að skoða mig. Hann kinkaði kolli eins og hann
væri að athuga í hvaða gæðaflokki ég væri og sagði svo með sjálfum sér “topp
eintak, það er ábyggilega betra að ríða hreinni mey hvort sem er opnaðu á þér
lappirnar svo ég geti sýnt þér hvernig er að vera með alvöru karlmanni,,
Takk fyrir mig! :)
Engin ummæli:
Skrifa ummæli